Bibendum & Co

Welkom bij de Banania "Y a bon" Senegalese schutter, geboren in 1915 maar oninteressant sinds de jaren zestig in onze politiek correcte media. Welkom bij de Lacoste krokodil, geboren in 1926, bevredigd met alle deugden en zachtjes lachend, het voertuig van de meest schadelijke mythen, het Westerse symbool van dubbelhartigheid, de Egyptische verslinder van verloren zielen en het universele embleem van het collectieve onbewuste op zijn duisterst.

Welkom bij Don Sandeman, geboren in 1928, een donkere heer uit Lausitz die vandaag de dag zou worden beschouwd als niet 'positief' genoeg, en dus als een onvoldoende verkoper. Welkom bij Mister Clean, de beroemde kale man die sinds 1958 de grote kenner is van de gedachten van de huisvrouw die met zoveel gemak de keuken in glipt. Aka Mister Clean, aka Mister Clean, aka Don Limpio, een voorloper van de piercing, hij biedt zijn diensten aan als een knappe oude man met al zijn spieren uitgestrekt bij afwezigheid van zijn echtgenoten. Welkom bij Mère Denis, née Mathurin (je kunt het zo gek niet bedenken). Ze zou niet de minste kans hebben gehad om haar neus naar buiten te steken om "Ch'est ben vrai cha" te zeggen als er in 1972 rekening was gehouden met de waarden van het merk (zoals ze zeggen).

Welkom bij de vraatzuchtige enzymen, tijdgenoten van Moeder Denis, die het vuil van de was verslinden, woeste hoofdjes verwijderd van het circuit, schuldig aan vuile-mond-etende wasserij-overtredingen. En wat te denken van het zwaarlijvige Michelinmannetje, geboren in 1898, in het tijdperk van de dinosauriërs? Zoals altijd, als een merk wint, wordt zijn naam geheiligd, zelfs als het zo weerzinwekkend is als Pétrole Hann. Evenzo, als het product schittert aan het firmament van merknamen, wordt zijn ambassadeur verblijd met alle strategische kwaliteiten, zelfs als ze Mère Denis is.

Dit zou een vleugje relativisme moeten introduceren in de exacte wetenschappen van de reclame. Welkom dus bij deze reclamefiguren, waarvan velen, omdat ze eeuwen geleden geboren zijn, nooit het daglicht zouden hebben gezien in de 21e eeuw; mythische witte ridders ontsproten aan de penselen van brutale ontwerpers en in deze tentoonstelling voorzichtig gekaapt door andere, even brutale ontwerpers. Dit zijn helden wiens kandidatuur nu door marketing zou worden afgewezen in de competitie om merk'waarden'.