And what if a part of the art of our time became accessible to everyone, free of charge, in the bins of record stores? Between the 78 rpm and the compact disc, there's the sixties, seventies and eighties. Vinyl records and their most striking covers date back to this blessed period, amply justifying the shadows cast by millennials. All the world's largesse was concentrated on the baby boomers. It was a time of creative unleashing. It was a time when the most inventive images transcended the image of music. By the early 1990s, vinyl had been relegated to the shelf of relics. It was reduced to compact disc before evaporating into streaming. The 1960s, 70s and 80s had been three glorious decades, a time for experimentation of every kind, both musical and graphic. It's only through the talent of individual creators that the image of music can regain its genius. That's what this exhibition is all about.
Een tentoonstelling gewijd aan het beeld in de muziek
De platenhoes is een klein bedrukt vierkant met een zijde van iets meer dan 30 centimeter. Klein van oppervlakte maar groot in de harten, zozeer zelfs dat sommige liefhebbers hun favoriete covers inlijsten, en zo een heuse galerij creëren waar ze in één oogopslag hun favoriete nummers reeds kunnen horen. De grafisch ontwerper die een platenhoes bedenkt is in het voordeel ten opzichte van de beeldende kunstenaar die onderworpen is aan de onuitgesproken vooroordelen van galeries en musea, want de grenzeloze creativiteit van de hoeskunst, een genre dat nederig en bescheiden is, jong, fris, onbevangen zo niet vindingrijk, heeft niet de uitdaging om zich te meten met het gewicht van de kunstgeschiedenis. En wat als een deel van de kunst, eigen aan onze tijd, voor iedereen gratis toegankelijk zou zijn in de bakken van de platenzaken? Tussen de 78-toerenplaat en de compact disc liggen de jaren zestig, zeventig en tachtig. Vinylplaten en hun meest opvallende hoezen dateren uit deze gezegende periode en rechtvaardigen ruimschoots de nuancering van millennials. Alle vrijgevigheid van de wereld was gericht op de babyboomers. Het was een tijd van creatieve ontlading. Het was een tijd waarin de meest inventieve beelden het imago van de muziek overstegen. Vanaf het begin van de jaren negentig werd vinyl verbannen naar de plank van de relikwieën. Het werd gereduceerd tot compact discs voordat het verdampte in streaming. De jaren '60, '70 en '80 waren drie glorieuze decennia van alle experimenten, van alle genres, zowel muzikaal als grafisch. Het is dus noodzakelijk een beroep te doen op het talent van de individuele ontwerpers om het beeld in de muziek weer tot zijn recht te laten komen. Dat is wat deze tentoonstelling laat zien.
