Wat als een deel van de kunst van onze tijd voor iedereen gratis verkrijgbaar was in de bakken van platenwinkels? Tussen de 78-toeren en de compact disc liggen de jaren zestig, zeventig en tachtig. Vinylplaten en hun meest opvallende hoezen dateren uit deze gezegende periode en rechtvaardigen ruimschoots de schaduw die millennials werpen. Alle vrijgevigheid in de wereld was gericht op de babyboomers. Het was een tijd van creatieve ontketening. Het was een tijd waarin de meest inventieve beelden het beeld van muziek overstegen. Vanaf het begin van de jaren 1990 werd vinyl verbannen naar de plank van relikwieën. Het werd gereduceerd tot compact disc voordat het verdampte in streaming. De jaren '60, '70 en '80 waren drie glorieuze decennia geweest, een tijd voor allerlei experimenten, zowel muzikaal als grafisch. Vanaf dat moment moesten we vertrouwen op het talent van individuele makers om het imago van muziek weer geniaal te maken. Dat is waar deze tentoonstelling over gaat.
Een tentoonstelling gewijd aan het beeld in de muziek
Het platenhoes is een klein bedrukt vierkant met een zijde van iets meer dan 30 centimeter. Het is klein in oppervlakte maar groot in hoogte en wordt door veel leveranciers gebruikt voor hun favoriete covers, maar ook om een grote galerij te creëren waar ze hun favoriete nummers op één plek kunnen bewaren. De grafisch ontwerper die een platenhoes bedenkt is in het voordeel ten opzichte van de beeldende kunstenaar die onderworpen is aan de onuitgesproken vooroordelen van galeries en musea, want de grenzeloze creativiteit van de hoeskunst, een genre dat nederig en bescheiden is, jong, fris, onbevangen zo niet vindingrijk, heeft niet de uitdaging om zich te meten met het gewicht van de kunstgeschiedenis. En wat als een deel van de kunst, eigen aan onze tijd, voor iedereen gratis toegankelijk zou zijn in de bakken van de platenzaken? Tussen de 78-toerenplaten en de compact disc liggen de jaren zestig, zeventig en tachtig. Vinylplaten en hun meest opvallende hoezen dateren uit deze gezegende periode en rechtvaardigen ruimschoots de nuancering van millennials. Alle welvaart in de wereld was gebaseerd op de babyboomers. Het was een tijd van creativiteit. Het was een tijd waarin de meest inventieve beats het imago van muziek overschaduwden. Aan het begin van de twintigste eeuw werd vinyl verbannen uit de muziekwereld. Daarna werd het overgezet op compact discs, wat betekende dat het gestreamd kon worden. De jaren '60, '70 en '80 waren drie glorieuze decennia van alle experimenten, van alle genres, zowel muzikaal als grafisch. Daarom is het essentieel om gebruik te maken van het talent van individuele artiesten om ervoor te zorgen dat het potentieel van de muziek volledig tot zijn recht komt. Dat is waar deze tentoonstelling over gaat.
