Ik laat het aan mijn collega's over om de scherpzinnigheid van Cost's antwoorden op de uitdagingen van het striptekenen en illustreren te beschrijven, en ik vertrouw erop dat zij zijn grafische eigenaardigheden beschrijven, die zowel gedurfd zijn als geworteld in de kunstgeschiedenis.
Er is echter nog een derde, uniek element dat de beelden van Cost een persoonlijke samenhang geeft en ze onderscheidt van die van zijn collega's. Of het nu gaat om het mannetje dat een jaar lang de komst van het jaar 2000 aankondigde in Le Soir, de vele tekeningen die bekroond zijn met Press Cartoon Belgium, de recente kalender voor Le Journal du Mardi of zijn bijdragen aan Courrier International, de kwestie van de zwaartekracht komt altijd aan bod.
Dingen, voorwerpen en wezens worden in de lucht gegooid, waar ze bevroren blijven in het moment. Het zou een fotografische momentopname kunnen zijn, maar dat is het niet, want de eigenaardigheden van Cost's tekening herinneren hem er voortdurend aan dat dit een handgemaakt beeld is, ontwikkeld over een lange periode. Cost houdt van deze paradox, die hem dicht bij Magritte brengt, en het is geen toeval dat hun beelden een zekere familiegelijkenis vertonen. Letterlijk en figuurlijk schorten de beste beelden van Cost ruimte en tijd op, wat ons ver weg lijkt te brengen van de cartoons van de pers.
Maar uiteindelijk ook weer niet, want het vliegtuigje dat me zo trof bij het omslaan van een bladzijde in Le Soir, een jaar of tien geleden, was misschien vooral een onbeweeglijk (tijdloos) stuk speelgoed vermomd als een illusie van horizontale snelheid (de gebeurtenis). Cost lost de paradox op actueel te zijn en tegelijkertijd ruimtelijke structuren te bieden die buiten de tijd zweven. De gebeurtenis gekoppeld aan duur. Vincent Baudoux Auteur, docent aan St Luc Brussel
Perscontacten
edouard.cambier@seedfactory.be
frederique.gibon@seedfactory.be